Ου Γιάντς δούλιβι στ' Γιρμανία κι ήρθει μι άδεια του Καλουκαίρ' στου χουριό.Τουν Γιάνν' τουν άριζαν τα γλήγουρα αμάξια κι αφου είχι αγουράσ' ένα τέτοιου,τούφιρι στου χουριό· του καμάρουνι, του πιριποιούνταν κι πάντα πιρηφανεύουνταν για τς ιπιδόσεις που είχι του κινούργιου αμάξ.
Ένα δειλνό κίντσαν μι τουν φίλου τ' τουν
Κώτσιου γιά του Γριβινό να πιούν καφέ.Σ'όλου του δρόμου ου Γιάντς γιά να δείξ' τα προυσόντα τς κούρσας κι τα θκάτ σχιτικά μι τν ουδήγησ' κόσιαβι πουλύ κι στς στρουφές κόντιβι να βγεί όξου απ' τουν δρόμου.
Φτάνουντας κουντά στς Μαυρανέ ου Κώτσιους που είχι γίν' κρούπ απ΄ν' αντράλα,δεν κρατήθκει κι τουν λέει:
-Γιάνν' πήγηνι λίγου σιγότιρα,γιατί του τραΐ π' έφαγα του μισμέρ' άρχισι να κυνηγάει τ' Μανέστρα.
Ο Ζαλοβίτης.
Ένα δειλνό κίντσαν μι τουν φίλου τ' τουν
Φτάνουντας κουντά στς Μαυρανέ ου Κώτσιους που είχι γίν' κρούπ απ΄ν' αντράλα,δεν κρατήθκει κι τουν λέει:
-Γιάνν' πήγηνι λίγου σιγότιρα,γιατί του τραΐ π' έφαγα του μισμέρ' άρχισι να κυνηγάει τ' Μανέστρα.
Ο Ζαλοβίτης.
Νασαι γερο Χριστε μας. Να μας κανεις να γελαμε με τα ανεκδοτα της ντοπολαλιας που τοσο πετυχιμενα χρησιμοποιεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή