Ου Μκόλας κι ου Νάσιους τα δυό αδέρφια όταν οι νύχτις του χ'ειμώνα ήταν τρανές βρίσκουνταν μιά στου σπίτ' τ' Μκόλα κι μιά στου σπίτ' τ΄Νάσιου γιά να πιράσν' πιό ιφχάριστα τ' βραδιά. Κάθουνταν δίπλα στου τζιάκ'ι κι ακουμπούσαν τς πλάτις πίσου στου ντβάρ'. Απάν στου τραπέζ΄παραπέρα είχαν κι δυό πακέτα μι τσιγάρις. Τς τσιγάρις τς κάπνιζαν μι ν' αράδα, μιά άμπουχνι ου Νάσιους του θκότ του πακέτου κατά τουν Μκόλα κι τουν κιρνούσι τσιγάρου κι ύστιρα απού κάνα τέταρτου άμπουχνι ου Μκόλας του θκότ του πακέτου κι έπιρναν τσιγάρου.
Κάθουνταν έτσ' καμιά τρείς ώρις ντιπ στα μούτα χωρίς να κρέν' ου ένας τουν άλλουν. Κατά τα μισάνυχτα όταν κινούσι ου ένας να φύγ'ει, σκώνουνταν κι έλιγι:
-Αϊ!!! Καληνύχτα (Νάσιου ή Μκόλα)!!! Κι ότ' είπαμι κι δεν είπαμι ουδιδώ να απουμείν!!!!
Ο Ζαλοβίτης.
Κάθουνταν έτσ' καμιά τρείς ώρις ντιπ στα μούτα χωρίς να κρέν' ου ένας τουν άλλουν. Κατά τα μισάνυχτα όταν κινούσι ου ένας να φύγ'ει, σκώνουνταν κι έλιγι:
-Αϊ!!! Καληνύχτα (Νάσιου ή Μκόλα)!!! Κι ότ' είπαμι κι δεν είπαμι ουδιδώ να απουμείν!!!!
Ο Ζαλοβίτης.
χαχα ....τιποτε δεν ελεγαν αλλα η μυστικοτητα .....μυστικοτητα
ΑπάντησηΔιαγραφή