Του πιδί γένιτι μαύρου!

      Γράφτ' γράμμα ου Κώτσιους ου Νιόπαντρους (Σώγαμπρους) απ' του Γιδά, στ Μάννα τ' που είνι σ' ένα χουριό στου Γριβινό ,γιά να ν' πεί τα ιφχάριστα νέα!
     -Καλημέρα Μάννα! Τι Φκιάντς; Ιμείς ιδώ είμιστι πουλύ καλά! Χαλεύου να σι πώ ότι σκόλασι του βάσανου που είχαμι κι δεν μπουρούσαμι να απουχτήσουμι πιδί. Τα κατφιράμι Μάννα κι μείς όπους όλους ου κόζμους κι απόχτσαμι πιδί! Όμους έχουμι ένα πρόβλημα. Η Γναίκα μ' δεν έχ'ει γάλα γιά να του βζάξ κι  τοδουκάμι σι μιά μαύρ' γναίκα που γέντσι ιδώ μαζί μι τ' θκιάμ ιδώ  στου Γιδά, να του βζάξ αυτή γιά να πάρ' ουπανουτιό τ' του χνούδαλου. Τι να σι πώ όμους βρέ Μάννα, γλέπου τώρα τιλιφταία ότι όσου πιρνάει ου κιρός, του πιδί μαυρίζ πλιότιρου.
      Κι τουν γράφτ γράμμα κι η Μάννα τ'.
    -Τι να να σι πώ ρα πιδί μ; Κι συ όντα γιννήθκεις, ιγώ δεν είχα γάλα να σι βζάξου κι αναγκάσκαμι μι τουν πατέρα σ' να σι δίνουμι γάλα απου μιά  θκιά μας γίδα. Αλλά γλέπου τα κέρατα τώρα τα βγάντς! Μζόχαζι, ά Μζόχαζι!

                                                                                                                   Ο Ζαλοβίτης