Βγαίν' ένας μπάρμπας απ' του καφινείου σ' ένα χουργιό κουντά στου Γριβινό κι κινάει γιά να παέν στου σπίτι τ. Ικείν ν 'ωρα όμους τουν πιάν φαγούρα στου φτί. Τι να κάμ ου Μπίραβους κουντουστέκιτι λίγου, βγάν του κλειδί του Ντάτσιουν απ' τ' τζιέπη τ, τουν βάν στου φτί κι αρχίζ' να του φέρ' λόϊρα γιά να τουν πιράσ' η φαγούρα. Ικείν ν' ώρα πιρνούσαν πιρνούσαν κι δυό πιτσιρικάδις απου ικεί κι ου ένας απ' αυτούς δεν έχασι ν' ιφκιρία κι λέει.
-Τι ρα μπάρμπα! Απόμκεις απου μπαταρία κι δεν παίρτς μπρουστά; Άμα είνι να σ' αμπώξουμι λίγου, θάρουμ κινάς!
Ο Ζαλοβίτης.
-Τι ρα μπάρμπα! Απόμκεις απου μπαταρία κι δεν παίρτς μπρουστά; Άμα είνι να σ' αμπώξουμι λίγου, θάρουμ κινάς!
Ο Ζαλοβίτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου