Τζιουμπάνους ήταν ου μπάρμπα Μκόλας στου χουργιό τ. Είχι θκό τ' κουπάδ' μι γίδια κι φυσικά είχι κι σκλιά που του φύλαγαν. 'Ομους μιά μέρα του καλύτιρου σκλί τ αρώστσι κι απουφάσισι να του παέν στουν κτηνίατρου στου Γριβινό. Κατά του δειλνό ν' ίδια μέρα κινάει κι φτάν στου Γρβινό μαζί μι του σκλί. Χ'πάει τ' θύρα απ΄του κτηνιατρείου, τουν ανοίγν, ρουκώνιτι μέσα σν αίθουσα αναμουνής μαζί μι του σκλί κι καρτιράει ν' αράδα τ΄γιά ν' ιξέτασ' στου ιατρείου. Ικεί όμους καρτιρούσαν κι κάτ' κυρίις τς καλής κοινουνίας μι κάτ μ'κρά σκλιά ράτσας. Τα μκρά αυτά σκλιά αλχτούσαν αράδα κι έφκιαναν πουλύ φασαρία. Του σκλί τ' μπάρμπα Μκόλα όμους ούτι κίχ.
-Μωρέ μπράβο εκπαίδευση! Γυρίζει και λέει μιά κυρία στουν
μπάρμπα Μκόλα.
-Άμα έτρουϊς κι σύ του δικανίκ'ι που έφαϊ αυτό κι ισύ έτσ' θα κάθουσαν σούζα! Γυρνάει κι τ λέει ου μπάρμπα Μκόλας!
Ο Ζαλοβίτης.
-Μωρέ μπράβο εκπαίδευση! Γυρίζει και λέει μιά κυρία στουν
μπάρμπα Μκόλα.
-Άμα έτρουϊς κι σύ του δικανίκ'ι που έφαϊ αυτό κι ισύ έτσ' θα κάθουσαν σούζα! Γυρνάει κι τ λέει ου μπάρμπα Μκόλας!
Ο Ζαλοβίτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου