Μπορεί να συνέβαινε και σε σάς παλιά,Δικαετία 1960-70!
Του μισμέρ μόλις μας απουλνούσι ου Δάσκαλους απ' του σκουλιό κόσιαβάμι στου σπίτ,πεταζάμι τ΄σάκκα κι τηρούσαμι να παίξουμι λίγου μέχρι να ρθεί ου τρανός απ' του καφινείου κι να στρώσ' τραπέζ η μάννα! Έρχουνταν ου τρανός πάντα σν ώρα τ' (Στς 1.00 ούτι ιγγλέζους να ήταν) κι έπρεπι του τραπέζ να ήταν χαζίρκου! Μισάλ,λίμπις,χλιάρια,πηρίγγια,μαχαίρ,ψουμί κουμένου,κύπιλου κι η φτσέλα δίπλα στου τραπέζ μι νιρό απ'τουν Αη Θανάσ'η! Έβγινι η μάννα κι φώναζει:
Πάϊνα κι γώ χουρίς πουλύ όριξ' γιατί άφνα του πιχνίδ' στ' μέσ'! Κι ρουτούσα:
-Τι φαΐ έχουμι σήμιρα μα:
-Πέτουρα πιδίμ,μι ταζέδκια ντουμάτα!
-Δεν τρώου μα!
- Γιατί ρα πιδίμ καλό;-Έχν ζ'μί κι δε μ' αρέζν!(Τηρούσα να βρώ δικιουλουγία)
-Θα του βγάλου ρα πιδίμ του λίγου του ζμί που έχν! Κι θα τα κινώσου ουδιέτς στ'λίμπα!
Ιγώ απού μέσα μ':( Καλά λέει άμα του βγάλ του ζμί νόστμα θα είνι, θα κάτσου να φάου άλλά να μι του πούν ακόμα κάνα δυο΄φουρές όμους!
-Δε θέλου μα σι λέου!
-Κάτσι ρα πιδίμ είσι κι νηστ'κό απ΄τ΄χαραή!Δεν έφαγις όλ'ν' παπάρα,τ' μ'σή ν' άφκεις!
-Δε θέλου μα σιλέου! ( Άμα μι παρακαλέσ ακόμα μιά φουρά μπουρεί να κάτσου,απου μέσα μ).
-Γιατί δε τρώς ρα πιδίμ;
-Έτσ θέλου μά,να μη σι νοιάζ ισένα!
-Πώς να μη μι νοιάζ ρα πιδίμ,αδυνάτσις,δε κάμσ καλά που δε τρώς! Κάτσι να φάς να γιερέψς λίγου,να σι κάμ κι του κινούργιου παντιλόν που του πήραμι τρανύτιρου γιά τν πασκαλιά! (Όλα μας τάπιρναν τρανύτιρα γιά να πουρέψουμι κάνα δυό χρόνια)!
-Δε θέλου μα,καταλαβαίντς δεν π'νώ! (Άμα μι πεί ακόμα μιά φουρά θα κάτσου)!
Κι παρακαλούσι η μάννα κι καντίπουτα ιγώ, όλου έλιγα ακόμη μιά φουρα να του πεί κι θα κάτσου κι όλου δεν κάθουμαν!
Κι τότι τ΄λύση ν΄έδουνι η Μπαμπούλου! Η καλόγαθη γιαγιά Πανάϊου που μ΄έπιανι σ'ν' άκρα κι μ' έλιγι χαμηλόφουνα :
-Άϊντι Ντάσιου μ' θα σι τσιγαρίσου ιγώ δυό αυγά μάτια μι λίγδα να μουσκέψς κι λίγου ψουμί να θαραπαυτείς!
Κι ιγώ τότι έστριγα αλλά όχι αμέσως έκανα κι λίγου τουν δύσκολου στ' Μπαμπούλου!! Να είσαι καλά γιαγιά Πανάϊου αν βρίσκεσι πθινά!
Ο Ζαλοβίτης!
