Κι αυτό είνι ότ' απόμκει!!!

    Πρίν πουλλά χρόνια σ΄ένα χουριό απ΄του Γριβινό,καταφτάν' του πρώτου Φολκσβάγεν τύπου Μπράσκας(Χελώνας).Τα πιδιά του χουριού μαζώχκαν να του ειδούν κι ιπειδή τα φάνκει παράξινου γιά αμάξ,' φώναξαν τουν μπάρμπα τουν Κουλούσια που ήταν κουζμουγυριζμένους(είχει πάει μιά φουρά στ Σαλουνίκ'η).
    Ήρθει ου μπάρμπας ου Κουλούσιας κι άρχισι να του πιριεργάζιτι·του τήρσει,του ξανατήρσει,του ξανατήρσει΄κι είπι:
    -Αυτό κάτ' ήταν,κάτ' τόφαει,κι αυτό είνι ότ' απόμκει!!

                                                                                               Ο Ζαλοβίτης.

Φάει πιδούλι μ' τ' μπανάνα σ'.

     Πρίν απού αρκιτά χρόνια  λιωφουρείου του ΚΤΕΛ Γριβινών σι δρουμουλόγιου απού Γριβινό-Σαλουνίκ'η απ' τουν παλιό δρόμου τς Καστανιάς που ήταν γιουμάτους στρουφές.
     Του Λιωφουρείου ήταν τίγκα απού κόζμου·Ουδηγός ήταν ου  Μκόλας τς Μυγδάλους κι ακριβώς απού πίσου τ' κάθουνταν μιά μάννα μ'ένα χνούδαλου(Μικρό πιδί) που προυσπαθούσι πουλύ ώρα να του ταΐσ' μιά μπανάνα.
    -Φάει πιδούλι μ' τ' μπανάνα σ' να τρανέψς!!!
     Τίπουτα του χνούδαλου,δεν τν έδνι σημασία κι έπιζι μι ένα μκρό αυτουκίνητου κάνουντας φασαρία κι σπάζουντας τα νεύρα του Μκόλα που έπιρνι αράδα στρουφές σν Καστανιά..
    -Φάει ρα πιδί μ' καλό,να γέντς τρανός κι να ουδηγάς τρανό αμάξ'.
     Τίπουτα του χνούδαλου πάλι,δεν έδινι σημασία, μόγκι ουδηγούσι του μκρό τ' αμάξ' κάνουντας φασαρία πίσου απ΄τ' θέσ'η τ' ουδηγού.
     Είδι κι απόειδι η Χριστιανή ότι μι τα παρακάλια δεν γένιτι τίπουτα κι γιά να φουβίσ' του χνούδαλου θάρρουμ έτρωγι τ' μπανάνα λέει:
    -Για να ρουτήσουμι κι τουν ουδηγό,τι τα φκιάν τα πιδούλια που δεν τρών τ' μπανάνα τς;
    -Τα γ@@@@ τ' μάννα τς!!!Πιτάζιτ κι λέει ου Μκόλας αγανακτζμένους.

                                                                                 Ο Ζαλοβίτης.

Ου Κώτσιους τς Αγουρίτσας!!

        Στου καφινείου σι ένα χουριό στου Γριβινό πού είνι τίγκα απού κόζμου, ου  Νάσιους ου Καφιτζής γνουστός πλακατζής σ'κών' του τηλέφουνου που χ'πάει, κι κινάει τν κουβέντα:        - Ναί...έλα...πως είσι; (Κι όσου πάει δυναμών' τ΄φουνή τ΄).
   - Όλα καλά ικεί; Καλά ε;...ουραία!!(Χαμπλών΄κι τν φουνή τς τηληόρασης)
  - Ουραία ...ναί...κι μείς ιδώ καλά είμιστι.. όπους τα ξέρτς ('Ολ' άρχισαν να δείχν΄ινδιαφέρουν γιά του τηληφών'μα).
   Γυρνάει κι κατ' τουν κόζμου κι λέει:
   -Σουπάτι ρα πιδιά λίγου,μη λαβίζτι ν' ακούσου τι μι λέι ου Χριστιανός! Κι συνιχίζ πάλι στου τηλέφουνου!
   -Ναί...Τι να αλλάξ΄μουρέ; Τα ίδια...ναί ..ναί, ιδώ είνι κι ου Βασίλτς...τς Μυγδάλους! (Σταματούν όλα τα τραπέζια τ΄Μπιρίμπα κι αφουσιώνουντι στου τηληφώνμα  τ΄Καφιτζή).
   -Κι ου Γιάντς τς Τσιουβούλας ιδώ είνι κι ου Μέλτις τς Σταμούλους κι ου Μκόλας τς Θουδώρας...ναί κι αυτός ιδώ είνι! (Αρχίζν να τηριούντι γιά του ποιός λείπ')
   -Κι ου Μήτσιους τς Τζιέπους ιδώ είνι...ναί...(Αρχίζν να φτιάν νουήματα ου ένας μι τουν άλλουν γιά του ποιός είνι;)
   -Ναί θα τα πώ τα χιρητήματα σι ολνούς,μη σκανιάζ! (Τς εχ'ει κουπεί ολνούς η ανάσα)...Κι σύ καλά να πιρνάς...ναί...ναί..(Αγουνία στου κατακόρυφου)...Θα τα πούμι κι άλλ' βουλά!!!
   Κι κλείν' του τηλέφουνου ου Νάσιους.
   Μι μιά φουνή όλ' μαζί:
 - Ποιός ήταν ρα Νάσιουουου;;;;;
 - Ου Κώτσιους τς Αγουρίτσας!!!(Δέκα χρόνια πιθαμένους) Κι σαs στέλν ολνούς χιριτήματα!!!



                                                                                        Ο Ζαλοβίτης.

Ου Μπάρμπα Κώτσιους.

        Ου μπάρμπα Κώτσιους είχι πατήσ' τα ουγδόντα κι δεν σταματούσι να πειράζ' όλουν τουν κόσμου.Μιά μέρα που έτυχι να πιρνάει μιά όμουρφ' κουπέλα απού μπροστά τ',κι ου μπάρμπα Κώτσιους σχουλίασει:
       -Άχ κουρίτσι μ'!!!!Κι σύ να μίθιλνεις,αλλά κι γώ να μπουρούσα!!!!!




                                                          Ο Ζαλοβίτης.

Ήταν όλοι σόϊ!!

      Σε κάποιο χωριό των Γρεβενών ένας μπάρμπας διαβάζει εφημερίδα καί σταματάει στην είδηση ότι: "Κατέπεσε αεροπλάνο με 160 επιβάτες και βγήκαν όλοι σώοι".
      Καί σχολιάζει:
      "Σόϊ; Φαίνιτι σι κάναν γάμου θα πάειναν!!!


                                                             Ο Ζαλοβίτης.