Γιώργ'η έχουμι ουργασμό;

     Ου μπάρμπα Γιώρτς κατά τς ιννιά η ώρα του βράδ' που γύρτσει απ' του Καφινείου, βρήκι τ' Πανάϊου τ 'γναίκα τ διπλουμέν' στα δυό.
    - Τι μα Πανάϊου,τι έπαθις;
    - Έχου πουνίδια Γιώργ'η ιδώϊα χαμπλά!
    - Σφαϊό σ'έπιασι; Θα κρύουσις μα Σκουντή!
    -Όχ'ι Γιώργ'η μ'! Τα πουνίδια τάχου χαμπλότιρα  απ' ν' κλοιά!
    - Δε' πστεύου να είσι τίπουτα φουρτουμέν' (Έγκυος)πάλι·ιμείς προσιχάμι, όχ'ι τίπουτα άλλου αλλά τι τζλάπ θα δώσουμι στουν κόζμου σ' αυτ'ην ν'ηλικία! Δε θα μπουρώ να βγαίνου στου μισουχώρ', θα γιλούν όλ μι τι μας!

   -Α! Ρα καταλαβαίντς ή  δε καταλαβαίντς; Ιγώ έχου τα πουνίδια μ' που μι βιρβιρίζν κι σένα  σι τρώει η έγνοια τι θα πεί ου κόζμους;
   -Καλά Πανάϊου, να πάρουμι του λιουφουρείου ταχιά τ' χαραή κι να πάμι στου Γιατρό να ιδούμι τι γένιτι;
    Κι έτσ' κι γίνγκει. Πήραν του λιουφουρείου κατέβκαν στου Γριβινό κι τράβξαν ίσια γιά τουν Γυνικολόγου. Φτάν' στου Ιατρείου, χπούν του κουδούν, ανοίγ' η θύρα κι ρουκώνουντι μέσα. Κάθουντι στου σαλουνάκ'ι κι καρτιρούν ν' ρθεί η αράδα τς Πανάϊους γιά ιξέτασ'. Μιτά απού λίγου πιρνάει μέσα στου ιξιταστήριου αφού ήρθι η αράδα τς. Ν' ιξιτάζ' ου Γιατρός κάνα δικάλιπτου, αντρέπονταν κιόλας η Πανάϊου, αλλά τι να κάμ' ήθιλνι να ησυχάσ' απ' τα πουνίδια! Βγάν τ' διάγνουσ' ου Γιατρός κι τ' γράφ' μια συνταγή να πάρ κατ' χάπχις. Κι ν' είπι να να μην ανησυχάει κι ότι μι τς χάπχις θα γιερέψ.Ντ'κάμ όμους κι μιά ιρώτησ' στου σκόλαζμα.
    -Κυρία μου στα πλαίσια μιάς έρευνας γιά την ερωτική ζωή των Ελληνίδων, ήθελα την βοήθεια σας.
    -Ότ' θέλτει Γιατρέ!
    -Έχετε οργασμό;
    - Δεν ξέρου Γιατρέ ιγώ!!!Κάτσι να ρουτήσου τουν Γιώργ'η!!!
    Κι φουνάζ' στουν Μπάρμπα Γιώργ'η:
    -Γιώργ'ηηη ιμείς έχουμι ουργασμό;
    Κι απαντάει ου Μπάρμπα Γιώρτς απ' όξου:
    - Όχ'ι μα Πανάϊου!!!Ουγά (ΟΓΑ) έχουμι ιμείς,έτσ πε τουν Γιατρό!!!!
                                                                               
                                                                                                                        Ο Ζαλοβίτης.