Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019

Οι Γιατροί δε ξέρν' καντίπουτα!

    Αγαπημένου αντρόϊνου ήταν ου Βασίλτς μι τν Μυγδάλου! Πιδιά δεν είχαν κι όλ' ν' αγάπη ν' έδουνι ου ένας στουν άλλουν! Ου Βασίλτς πάεινι στου καφινείου κι κάθουνταν ως αργά μι τν παρέα τ' ικεί! Η Μυγδάλου τουν καρτιρούσι κάθι βράδ' μι αγουνία  γιά να αγκαλιαστούν ύστιρα στου κριββάτ όλ' τ' νύχτα!
   Ένα βράδ' όμους ου Βασίλτς γύρτσει αρχήτιρα στου σπίτ'! Η Μυγδάλου παραξινέφκει. ανησύχ'σει κιόλας κι τουν ρώτσει:
  -Τι έπαθις ρα Βασίλ' κι γύρτσεις τόσου αγλήγουρα; Γιατί δε κρέντς; Έχ'εις τίπουτα πουνίδια; Σαν να γκουχάς λίγου μι φαίνιτι!
  -Να, μα Μυγδάλου! Πήγα στουν Γιατρό γιατί μι πόνισι ου λιμός κι γκουχούσα πουλύ  τώρα του δειλνό κι μ' είπι να κόψου ν' τσιγάρα! Να ν' πιτάξου σιαπέρα μ' είπι γιά να σταματήσου να γκουχώ!
  -Έμ! Καλά σ' είπι ρα Βασίλ'! Να του κόψς, δλειά είνι αυτή, όλ' ν' ώρα πάφα -πούφα τι να σι κάμ κι η γκούσια; Κάτ ξέρν κι οι γιατροί!
   Ν' έκουψι ν' τσιγάρα ου Βασίλτς κι σταμάτσι να γκουχάει! Στιναχουριούνταν όμους που δε μπουρούσι να τραβήξ' τσιγάρου κι του γύρτσει στου πχιουτό! Δε πέρασι πουλύς κιρός κι ένα βράδ' γύρτσει πάλι αρχήτιρα στου σπίτ διπλουμένους κι στιναχουρημένους! Παραξινέφκει κι ανησύχσει πάλι η Μυγδάλου κι τουν ρουτάει:
   -Τι έπαθις πάλι ρα Βασίλ κι είσι διπλουμένους; Έχ'εις τίπουτα πουνίδια πάλι; Μήπους σ' έπιασι σφαϊό; Πέμι, γιατί δε μι λές;
   -Να μα Μυγδάλου, μι πόνισι λίγου του στουμάχ'ι, πήγα στου γιατρό κι μ' είπι να κόψου του πχιουτό!
   -Μμ! Καλά σ' είπι ρα Βασίλ'! Κάθι βράδ' στου καφινείου μέχρι αργά πίντι πουλύ. Στουμάχ'ι είνι κι αυτό,πόσο θ' αντέξ'; Να του κόψς γιά να γιερέψς! Κάτ' ξέρν παραπάν οι γιατροί!
   Τι να κάμ' κι ου Βασίλτς, τόκουψι κι του πχιουτό. Πέρασι πάλι λίγους κιρός κι ένα βράδ' γύρτσει πάλι νουρίς ου Βασίλτς στου σπίτ! Αυτή τ' φουρά είχι του κιουφάλ κατιβαζμένου κι ήταν Μούτους, δεν κρένουνταν ντίπ!
  -Τι Βάσανου έχ'εις πάλι ρα Βασίλ', γιατί δεν απουλουιέσι; Γιατί δε μι λές ρα,; Θα μι σκάισς!
  Μι τα πουλλά λέει ου Βασίλτς:
  -Να μα Μυγδάλου, είχα κάτ' αντράλις ιπρουχτέ κι πήγα στου Γιατρό! Μ' ιξέτασι κι μ' είπι να κόψου κι τ' άλλου!
  -Ποιό άλλου πάλι ρα Βασίλ';
  -Να μα, αυτή τ' δλειά που φκιάνουμι τα μισμέρια κι τα βράδια στου κριββάτ'! Αυτό μα που γκανταλιούμιστι γκόλιαβ'οι, ξέρτς ισύ!
  -Ντέ ρα τώρααα!!! Τήρα τη δλειά σ' ισύ! Ισύ νουμίζς όλα τα ξέρν οι γιατροί! Ν'τυφλαμάρα τς ν' κακιά ξέρν κι αυτοί!

                                                                                                         Ο Ζαλοβίτης.

1 σχόλιο: